اصطلاح فرش ماشینی برجسته از carpita لاتین می آید. کارپیت فرانسوی قدیمی یکی از اشتقاق‌های این اصطلاح بیان می‌کند که اصطلاح فرانسوی از carpita ایتالیایی قدیم، از فعل carpire به معنای «کندن» آمده است.
فرهنگ ریشه‌شناسی آنلاین بیان می‌کند که واژه فرش ماشینی برجسته برای اولین بار در اواخر قرن سیزدهم در انگلیسی به معنای «پارچه درشت» و در اواسط قرن چهاردهم، «سفره، [یا] روتختی» استفاده شد.
این کلمه از carpite فرانسوی قدیمی «پارچه تزئین شده سنگین، فرش»، از لاتین قرون وسطی یا carpita ایتالیایی قدیمی «پارچه پشمی ضخیم» گرفته شده است که ممکن است از carpere لاتین «به کارتن، چیدن» مشتق شده باشد. معنای اصطلاح فرش در قرن پانزدهم تغییر کرد و به پوشش کف اشاره کرد.
اصطلاح فرش ماشینی برجسته و قالیچه اغلب به جای هم استفاده می شوند. گاهی اوقات فرش به عنوان کشیده شدن از دیوار به دیوار تعریف می شود. تعریفی دیگر، فرش‌ها را با کیفیت پایین‌تر یا سایز کوچک‌تر در نظر می‌گیرد و فرش‌ها اغلب دارای انتهایی هستند.
سومین تعریف رایج این است که فرش به طور دائم در جای خود ثابت می شود در حالی که فرش به سادگی روی زمین قرار می گیرد. از نظر تاریخی، اصطلاح فرش برای پوشش‌های میز و دیوار نیز به کار می‌رفت، زیرا تا قرن پانزدهم از فرش‌ها معمولاً در فضای داخلی اروپا روی زمین استفاده نمی‌شد.
اصطلاح فرش برای اولین بار در سال 1550 در انگلیسی به معنای پارچه درشت استفاده شد. این اصطلاح منشأ اسکاندیناویایی دارد و با روگای نروژی «روپوش درشت»، از روگ اسکاندیناوی قدیم «شگی توفت»، از زبان پروتو-ژرمنی *rawwa- قابل مقایسه است. معنای فرش «به «روپوش، لفاف» (دهه 1590)، سپس «حصیر برای کف» (1808) تبدیل شد.
این فرش بر روی دستگاه بافندگی کاملاً مشابه پارچه بافته شده تولید می شود. شمع می تواند مخمل خواب دار یا بربر باشد. فرش مخملی پرز بریده و فرش بربر پرز حلقه ای است. سبک های جدیدی از فرش با ترکیب دو سبک به نام فرش برش و حلقه وجود دارد.
