باید گفت ریزمغذی‌ها، مقایسه خشک‌کردن خورشید با کم‌آبی خلاء مایکروویو، نشان‌دهنده افزایش غلظت ویتامین C، تیامین و ریبوفلاوین در کشمش‌های تیمار شده با خلاء مایکروویو بود.
زمنی و همکاران اشاره کرد که کشمش سبز فله در گلخانه مقادیر بیشتری از کلسیم، منیزیم و سدیم را در مقایسه با خشک کردن معمولی هوای گرم نشان می دهد.
اکثر مطالعاتی که روش‌های مختلف خشک کردن و تأثیر آن‌ها بر رنگ را ارزیابی کرده‌اند، به‌طور واضح به این نتیجه رسیده‌اند که خشک‌کردن خورشیدی، معمولی و (اخیرا) مایکروویو منجر به رنگ روشن‌تر در مقایسه با خشک‌کردن در خورشید می‌شود.
این را می توان به کاهش زمان خشک شدن نسبت داد. این زمان کوتاهتر از تخریب رنگ و قهوه ای شدن بعدی ناشی از واکنش های آنزیمی یا غیر آنزیمی جلوگیری می کند.
از طرف دیگر، انقباض به کاهش اندازه یا حجم محصول اشاره دارد که از از دست دادن آب ناشی می شود. خیاری و همکاران به پارامترهای مربوط به بافت اشاره دارد.
سختی، چسبندگی، رطوبت، کشسانی، چسبندگی و جویدن. مطالعاتی که تأثیر روش‌های خشک کردن را بررسی می‌کنند، اغلب تجزیه و تحلیل حسی را برای ارزیابی خوش‌خوراکی، مقبولیت و ترجیحات مصرف‌کنندگان انجام می‌دهند.
به عنوان مثال، یک همبستگی منفی با پذیرش مصرف کنندگان برای سفتی درک شد، در مورد انگور ایتالیایی با استفاده از دماها و زمان های مختلف، از طریق طراحی مرکب مرکزی، آبگیری شد.
این مشاهدات با زمان‌های خشک شدن طولانی‌تر مرتبط است که منجر به افزایش سختی می‌شود، بنابراین بر پذیرش مصرف کنندگان تأثیر منفی می‌گذارد.
رایحه محصول نهایی ترکیبات فرار و غیر فرار است که با طعم کشمش نیز مرتبط است. فرآیند کم آبی مستلزم سطوح مختلف رطوبت است و فعالیت آب را تغییر می دهد (aw) بنابراین تکثیر میکروارگانیسم ها معمولاً مانع می شود. با این وجود، خشک کردن مرحله نهایی پردازش را تشکیل نمی دهد.
بنابراین ذخیره سازی و در برخی موارد آبرسانی مجدد کشمش ممکن است باعث رشد میکروارگانیسم ها، به ویژه قارچ ها شود. به همین ترتیب، شایع ترین آلاینده های کشمش مربوط به اکراتوکسین A (OTA) است.
